میوه خشک چیست و آشنایی با فواید و مضرات میوه خشک

میوه خشک چیست؟ میوه ها از طریق فرایندی به نام دهیدراسیون خشک می شوند در این روش رطوبت کافی از میوه ها به منظور جلوگیری از رشد کپک ها و قارچ ها گرفته می شود و طعم و مزه ی میوه ها همچنان حفظ می گردد. برای دهیدراسیون نمودن میوه ها دو روش معمولا مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از نور آفتاب و استفاده از دستگاه های مخصوص . در این مقاله قصد داریم به این روش ها بیشتر بپردازیم و با فواید و مضرات میوه خشک بیشتر آشنا شویم پس با ما همراه باشید:

روش های خشک نمودن میوه

1-نور خورشید:

جالب است بدانید بهترین ، ارزان ترین و در دسترس ترین راه برای خشک نمودن میوه ها همان نور خورشید است. هنگامی که میوه ه را با کمک آفتاب خشک می کنید هیچگونه افزودنی ای به آن اضافه نمی شود و میوه ها در سالم ترین حالت و به صورت طبیعی خشک می شوند. این تکنیک نیز نیازمند دانش خاص خود می باشد. تابش مستقیم آفتاب، قاچ کردن میوه ها با لایه های نازک می تواند سبب سوزاندن و خرالب شدن آن ها شود. افرادی که در این زمینه تجربه دارند میوه ها را تا رطوبت خاصی در معرض تابش آفتاب قرار می دهند ( حدود 24 درصد).

این شیوه خشک کردن موجب می شود تا میوه ها رنگ خود را از دست دهند و ممکن است به مزاق خیلی ها خوش نیاید. در نتیجه تولید کنندگان معمولا به منظور حفظ رنگ این مواد از افزودنی های مجاز خوراکی مانند سولفور دی اکسید، سدیم متا بی سولفیت و… استفاده می کنند. با این حال میوه ای که به صورت طبیعی خشک شده باشد رنگی تیره دارد و فاقد هر گونه افزودنی می باشد.

2-روش خشک کردن تونلی میوه

مزیت این روش نسبت به خشک کردن میوه ها به صورت طبیعی این است که با کمک این دستگاه می توان رطوبت میوه ها را تا حدودی حفظ نمود و طبق فرایند های کنترل شده میوه را از آسیب هایی که بر اساس تابش مستقیم خورشید به آن وارد می شود حفظ نمود. سرعت بالای این دستگاه موجب محبوبیت آن در بین صنعتگران شده است. مشابه این روش روش خشک نمودن کابینتی است که در صنعت از آن استفاده می شود.

افزودنی های مورد استفاده:

همانطور که پیش از این نیز اشاره شد از آنجایی که گرما می تواند رنگدانه های موجود در میوه و رطوبت آن را از بین ببرد، میوه ها بعد از خشک شدن بدون افزودنی رنگی قهوه ای و یا سیاه رنگ به دست می آورند. برای جلب توجه مشتری و حفظ ظاهر میوه تولید کنندگان از افزودنی های مختلفی استفاده می کنند.

سولفیت ها به منظور بهبود رنگ ، طعم ، بو  و جلوگیری از قهوه ای شدن و یا فساد میوه های خشک مورد استفاده قرار می گیرند. از آنجا که برخی از افراد (به ویژه افراد مبتلا به آسم) نسبت به سولفیت ها حساس هستند ، باید وجود آن ها در لیست مواد تشکیل دهنده اعلام شود. در نتیجه شما می توانید با دیدن نام سولفیت در لیست مواد تشکیل دهنده، از میوه هایی که با آن خشک شده اند دوری کنید. سولفیت ممکن است به عنوان آنتی اکسیدان یا مواد نگهدارنده نیز ذکر شده باشد ، اما همیشه “حاوی سولفیت” را روی بسته مشاهده خواهید کرد

این افزودنی اغلب برای خشک کردن میوه های روشن مانند سیب خشک ، زردآلو ، انبه و آناناس مورد استفاده قرار می گیرد تا از قهوه ای تر شدن آن ها در هنگام خشک شدن جلوگیری به عمل آورد.

مواد شیمیایی سولفیت داری که برای این منظور استفاده می شوند اکسید گوگرد و سدیم متا بی سولفیت است.

سوربات پتاسیم یکی دیگر از مواد شیمیایی است که به منظور خشک نمودن میوه ها استفاده می شود. این ترکیب خطرات جدی ای ندارد و ممکن است مصرف آن برای خیلی از افراد چندان مهم نباشد. با این حال اگر می خواهید میوه های خشک فاقد مواد افزودنی استفاده کنید از این ماده نیز دوری نمایید.

شکر

شاید تعجب کنید که به برخی از میوه ها به منظور خشک نمودن، مقادیر بالایی شکر اضافه می شود. اما برخی میوه ها مانند زغال اخته به مقادیر کمی از شکر برای ایجاد طعم دلپذید و حفظ رنگ نیاز دارد. با این حال اغلب میوه ها قبل از خشک نمودن حاوی مقادیر بالایی قند طبیعی هستند. این قند تا حدودی نگهدارنده است اما کافی نمی باشد بنابراین مقادیر بالایی از آن را اضافه می نمایند. اضافه کردن شکر بیشتر باعث ارزان تر شدن محصول می شود . به عنوان مثال زغال اخته حاوی 70 درصد زغال اخته و 30 درصد شکر می باشد. مارک های دیگر می توانند متفاوت تر باشند، برای انبه این مقدار از هشت درصد تا 20 درصد شکر متغیر می باشد

معایب: میوه خود به تنهایی حاوی مقادیر بالایی قند می باشد، افزودن شکر نیز می تواند کربوهیدرات این ماده را بیشتر نماید.

روغن

مقدار کمی روغن گاهی اوقات برای پوشاندن میوه های خشک مانند زغال اخته ، خرما و کشمش استفاده می شود. این روش علاوه بر حفظ طعم موجب می شود تا میوه ها به مرور زمان به یکدیگر نچسبند. روغن هایی که به این منظور استفاده می شوند روغن های گیاهی فاقد پالم هستند. این روغن کمی به محصول نهایی اضافه می شود تا خواص آن را بهبود ببخشد.

علاوه براین با روغن هایی مانند روغن سبزه می توان با حفظ رنگ و رطوبت محصولات با کیفیتی را تولید نمود و با سرعت و کیفیت بیشتری میوه های خشک تولید نمود. از جمله محصولاتی که می توان با این روش تولید نمود کشمش است.

با این حال میوه خشک شده می تواند خیلی طولانی تر از میوه های تازه حفظ شود و یک میان وعده مفید باشد.

آیا خواص میوه های تازه و خشک یکسان است؟

هنگامی که میوه خشک می شود ، بیشتر آب موجود در آن ها از بین می رود و همراه آن ، اکثر ویتامین های محلول در آب از جمله ، بتاکاروتن و ویتامین C. فیبر و پتاسیم ( دو ماده مغذی مهم موجود در میوه) حذف می شوند و کالری آن افزایش پیدا می کند. به عنوان مثال با خوردن یک چهارم فنجان بلوبری ،590 کیلوژول انرژی دریافت می کنیم این درحالی است که این میزان انرژی 6 برابر مصرف یک چهارم فنجان بلوبری تازه است

مصرف این تنقلات پرطرفدار برای سلامتی مضر است یا مفید؟

مانند بسیاری از محصلات غذایی دیگر، مصرف این مواد نیز هم جنبه ی مثبت و هم منفی دارد.

میوه خشک می تواند فیبر و مواد مغذی بدن شما را تقویت کرده و مقادیر زیادی آنتی اکسیدان را برای شما تأمین کند. پلی فنول یکی از مواد معدنی رایج در میوه های خشک است که می تواند به هضم آسان، گردش خون بهتر کمک کند و ازابتلا به بسیاری از بیماری ها جلوگیری به عمل آورد.

با این وجود این مواد دارای قند و کالری بالایی هستند و در صورت مصرف بیش از حد می توانند مشکلاتی را به وجود آورند. به همین دلیل ، میوه خشک را فقط باید در مقادیر اندک و ترجیحاً همراه با سایر غذاهای مغذی میل کرد. توجه داشته باشید این مواد در رژیم های غذایی بدون کربوهیدرات جایی نخواهند داشت.

قند برخی از این خشکبار ها به شرح زیر است:

• کشمش: 59٪.
• خرما: 64-66٪.
• آلو: 38٪.
• زردآلو: 53٪.
• انجیر: 48٪

حدود 22 الی 51٪ از این مقدار قند فروکتوز است. خوردن مقدار زیادی فروکتوز ممکن است اثرات منفی بر سلامتی داشته باشد. که از آن جمله می توان به افزایش وزن ، دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی اشاره نمود.

مطالعات نشان می دهد افرادی که از این تنقلات به مقدار کافی استفاده می کنند وزن کمتری دارند و مواد مغذی را راحت تر دریافت می نمایند.

خرید مواد شیمیایی با بهترین قیمت و کیفیت را به ما در مبتکران شیمی بسپارید