زایلین : یک محلول شفاف، بی رنگ با بوی نامطبوع از سه ایزومر هیدروکربن آروماتیک است که از طریق فرآیندی به نام آلکیلاسیون در صنعت نفت تولید می شود. زایلین شامل سه ایزومر متمایز است .
این ترکیب به دو صورت طبیعی و مصنوعی تولید می شود و به طور گسترده ای به عنوان یک حلال در صنایع چرم، لاستیک و چاپ استفاده می شود.
ترکیب فوق به طور گسترده ای به عنوان رقیق کننده و حلال در رنگ، لاک ، چسب و جوهر استفاده می شود.
زمانی که زمان خشک شدن آرام تری مورد نظر است، با این ویژگی به عنوان جایگزین تولوئن انتخاب شده است و بنابراین مرمت کنندگان اشیاء هنری در آزمایش های حلالیت از آن استفاده می کنند؛ از سوی دیگر مخلوط زایلن را می توان برای لاک های نازک استفاده کرد.
اغلب به عنوان یک حلال در محصولات آفت کش استفاده می شود.
به دلیل خواص گیج کنندگی آن از این ماده در دستگاه های تنفسی (اسپری) برای تزریق تنفس مصنوعی استفاده می شود.
در دوزهای کوچک، موجب ایجاد خوشی و عدم کنترل رفتاری می شود، اما از طرف دیگر موجب سرگیجه و توهم نیز خواهد شد.
این ماده عامل تمیز کننده خوبی برای فولاد و شیشه پنجره ای های ویفری سیلیکونی که در وسایل الکترونیکی استفاده می شود به کار برده می شود، است.
کاربرد های دیگر
ترکیب فوق یک ماده خام در تولید مونومر ترفتالیک اسید به شمار می رود. ترفتالیک اسید در تولید پلیمرها استفاده می شود.
برای استریل کردن بسیاری از مواد از زایلین استفاده می شود.
زایلین به عنوان یک ماده اولیه در تولید بنزین استفاده می شود. این نیز در مقادیر کوچک در گازوئیل و سوخت جت یافت می شود.
اکثریت (بیش از 90 درصد) از ایزومرهای زایلین مخلوط برای ترکیب شدن به بنزین و گازوئیل، و بقیه در کاربردهای دیگری همچون حلال برای صنعت چاپ، دارو، عطر و فرمولاسیون آفت کش استفاده می شود.
در بافت شناسی، زايلین عامل اصلی پاكسازی است.
برای حذف پارافین از اسلاید های خشک میکروسکوپ قبل از لکه دار شدن از xylene استفاده می شود.
