سیلیس (سیلیکون دی اکسید)؛ قیمت، خرید و فروش

توضیحات

به طور کلی سیلیس  (Silica) ماده ی اصلی تولید و ساخت انواع شیشه ها است که در ریخته گری، تهیه ی سرامیک، چسب ها، رنگ ها و… نیز کاربرد دارد. این ماده را با نام های دیگر سیلیکون دی اکسید و دی اکسید سیلیسیم نیز می شناسند. شما می توانید برای خرید فروش سیلیس با مش 3-5 میلی متر و همچنین جهت کسب اطلاع از چگونگی ثبت سفارش این محصول و اطلاع از قیمت ها با مشاوران ما در موسسه مبتکران شیمی در ارتباط باشید.

خرید سیلیس با مش 3-5 میلی متر :

در حال حاضر موسسه ی مبتکران شیمی به عنوان یکی از تامین کنندگان محصولات شیمیایی کشور, طیف گسترده ای از مواد شیمیایی آزمایشگاهی و صنعتی را از برندهای معتبر در اختیار تولید کنندگان قرار می دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با همکاران ما در ارتباط باشید.

فروش سیلیس:

جهت اطلاع از نحوه ی فروش این محصول و ثبت سفارش شما می توانید با همکاران ما در واحد فروش موسسه مبتکران شیمی در در ارتباط باشید.

قیمت سیلیس:

برای آگاهی از قیمت با کارشناسان فروش ما در ارتباط باشید.

خواص و ویژگی های سیلیس

آیا می دانید دومین عنصر فراوان روی زمین Si است؟ این عنصر بعد از اکسیژن با تشکیل بیش از 90 درصد پوسته ی زمین عنصری مهم به شمار می رود. در ابتدا بهتر است به تفاوت بین سیلیکا و سیلیکون ها بپردازیم.

دو اصطلاحی که در اغلب موارد با یکدیگر اشتباه می گیرند اما با هم متفاوت هستند. از نظر شیمیایی سیلیکا فرم اکسید شده ی سیلیکون می باشد. سیلیکون نوعی اتم است بنابراین به صورت تنها یافت نمی گردد و در اغلب موارد به صورت سیلیکا وجود دارد. این بدین معنی است که سیلیکا(SiO2)  فرمی از سیلیکون (Si) است با این تفاوت که در سیلیکا مولکول های اکسیژن با پیوند کووالانسی طبق ساختار زیر به سیلسیم متصل هستند. بنابراین این ماده یا سیلیکا اغلب به صورت دی اکسید سیلسیم نیز شناخته می شود.

خصوصیات این ماده را در جدول زیر می توانید مشاهده نمایید

فرمول شیمیایی	SiO2
جرم مولکولی	60.08 g/mol
دانسیته	2.65 g/cm³
نقطه ی جوش	2230 درجه ی سانتی گراد

همانطور که گفته شد سیلیکا فرم طبیعی از سیلیکون می باشد که به صورت معمول در اغلب سنگ های موجود (آذرین، دگرگونی و رسوبی) یافت می گردد. سیلسیم در طبیعت عمدتا به صورت کوارتز در ذخایر بسیار بزرگ وجود دارد( شن کوارتزی، ماسه کوارتزی). این ماده به صورت سه ساختار کریستالی کوارتز، تریدیمیت و کریستوبالیت موجود است.

نوع کریستوبالیت از این ماده به ندرت یافت می شود اما به صورت مصنوعی قابل تولید است. کریستوبالیت در مقادیر زیاد با انجام عملیات حرارتی بر روی ماسه کوارتزی تولید می شود. با افزودن کاتالیزور ها می توان دمای تبدیل را تا حدود 1100 درجه ی سانتی گراد کاهش داد. سفیدی بیشتر کریستوبالیت نسبت به کوارتز مزیت اصلی آن به شمار می رود.

شن و ماسه ی سیلیس:

اغلب محصولات این ماده که در بازار به فروش می رسند و در صنایع مورد استفاده قرار می گیرند با نام شن و ماسه ی سیلیس موجود هستند. عبارت شن به این دلیل برای این محصول به کار می رود که توزیع اندازه ی ذرات دانه ها ی آن چیزی حدود 2 الی 0.06 میلی متر است. شن و ماسه ی این ماده اغلب در فرم کریستالی کوارتز وجود دارند.

این ماده در اغلب موارد به صورت کریستالی و بلوری یافت می گردد و خیلی به ندرت می توان آن را به صورت آمورف مشاهده نمود.

ترکیب فوق در خلوص های متفاوتی برای استفاده های گوناگون در صنایع موجود است. شن و ماسه ی Silica از سنگ های شنی، سنگ کوارتز و… به دست می آید. گرید هایی با خلوص بالا از سیلیکا معمولا از زیر لایه های نازک سطوح شیب دار به دست می آیند.

سیلیکون دی اکسید از دیرباز مورد استفاده ی فراوان قرار می گرفت.اولین کاربرد صنعتی بلور های این ماده را می توان به فعالیت های متالوژی و شیشه سازی در حدود 3 تا 5 هزار سال قبل از میلاد مسیح مربوط دانست. اکنون این ماده علاوه بر فرایند تولید شیشه در ساخت تراشه های الکترونیکی، ریخته گری، سرامیک سازی و… نیز به وفور مورد استفاده قرار می گیرد که در ادامه به آن می پردازیم.

فرم های مختلف کریستال های سیلیکا

کوارتز، تریدیمیت و کریستوبالیت سه فرم مختلف کریستالی سیلیکا هستند که در دماهای مختلف پایدار هستند و با تغییر دما می توانند به یکدیگر تبدیل گردند. بر همین اساس فرم آلفا کوارتز هنگامی که در فشار اتمسفر حرارت داده می شود در دمای 573 درجه ی سانتی گراد به فرم بتا کوارتز تغییر حالت می یابد. همچنین در دمای 870 درجه ی سانتی گراد فرم تریدیمیت تشکیل می شود و در دمای 1470 درجه ی سانتی گراد فرم کریستوبالیت به وجود می آید.

نقطه ی ذوب سیلیکا 1610 درجه ی سانتی گراد است که بالاتر از فلزاتی مانند آهن، مس و آلومینیوم است. همین امر دلیلی بر استفاده از این ماده در ساخت قالب های ریخته گری می باشد.

تولید سیلیس:

رسوبات سیلیکا به طور معمول توسط معدن استخراج می شوند.

این رسوبات به منظور تمیز کردن دانه های کوارتز ، بالا بردن میزان درصد وجود سیلیکا، تولید توزیع بهینه ی اندازه ذرات و کاهش میزان ناخالصی هایی از جمله ، آهن و کروم بعد از استخراج تحت پردازش و بهبود قرار می گیرند و مستقیما بسته بندی نمی گردند.

تمیز کردن دانه های کوارتز و بالا بردن میزان حضور سیلیکا:

این فرایند با کمک شستن مواد معدنی موجود در خاک رس و ایجاد خراشیدگی در پی ساییدن دو ذره پدید می آید.

تولید بهینه ی اندازه ذرات:

حذف ذرات درشت ناخواسته از محصول در پی ایجاد جریان های طبقه بندی شده امکان پذیر خواهد بود.

حذف ناخالصی سیلیس:

این ماده از ذخایر طبیعی به دست می آید. بعد از استخراج آن لازم است تا این ترکیب از نظر وجود ناخالصی ها مورد پردازش و خالص سازی قرار بگیرد . از اهداف پردازش می توان به تمیز کردن دانه های کوارتز و افزایش میزان درصد سیلیکای موجود و تولید بهینه ی توزیع اندازه ی ذرات محصول نهایی اشاره نمود. همچنین یکی دیگر از اهداف خالص سازی حذف ناخالصی هایی مانند آهن و کروم می باشد. وجود اکسید های فلزی منجر به رنگی شدن شیشه می گردد. به طور مثال در صورت وجود آهن، شیشه ی حاصله قهوه ای و یا سبز می شود. در نتیجه میزان وجود آهن یکی از موارد مهم در میزان شفافیت شیشه ها می باشد در جدول زیر میزان آهن مجاز را در گرید های مختلفی از شن سیلیکا برای ساخت انواع شیشه مشاهده می نمایید:

نوع شیشه	میزان آهن
کریستال ها	0%
شیشه بروسیلیکات	0.05%
شیشه های نوری	0.1%
ظروف بی رنگ	0.15%
شیشه های تخت	0.2%
ظروف رنگی	0.25%
الیاف شیشه ای عایق	0.3%

 دانه های کوارتز شامل آهن هستند، آهن موجود در این دانه ها با واکنش به کمک اسید سولفوریک در دما های مختلف می تواند حذف گردند. سایر ناخالصی های موجود می توانند در طی فرایند های مختلف از جمله جداسازی گرانشی، شناورسازی کف و جداسازی مغناطیسی جدا گردند و از محصول حذف شوند تا محصولی با خلوص بالا به دست آید.

این ماده با بالاترین خلوص موجود معمولا در تراشه ها و سایر لوازم الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرد. برای بالا بردن میزان خلوص این ماده و استفاده از آن در این نوع صنایع لازم است تا یک مرحله تمیز سازی با کمک اسید هیدروفلوئوریک و شوک حرارتی طی شود.

بهینه سازی:

در آخر و با توجه به نوع نیاز صنایع ترکیب فوق با درصد های خلوص گوناگون تولید می گردد. پس از پردازش های لازم، شن و ماسه ی سیلیس با مش 3-5 میلی متر خشک می گردد و در صورت نیاز در کوره هایی خاص همانطور که پیش از این ذکر شد به کریستوبالیت تبدیل می گردد. در بعضی از مصارف خاص از این ماده نیاز است تا کوارتز در کوره های قوس الکتریکی ذوب و سپس سرد شود و تحت مراحل سنگ زنی برای تولید سیلیکای مورد نظر قرار بگیرد.

کاربرد های سیلیس با مش 3-5 میلی متر:

دی اکسید سیلیسیم یکی از مواردی است که در محصولاتی که روزانه با آن سر و کار داریم مورد استفاده قرار می گیرد.

تکنولوژی:

امروزه و با پیشرفت تکنولوژی، سیلیکون دی اکسید جای خود را در دنیای مدرن باز کرده است. این ماده در ساخت و تهیه ی تراشه های الکترونیکی ، کابل ها، فیبر های نوری، رایانه، تلفن همراه و انرژی های تجدید پذیر مورد استفاده قرار می گیرد . معمولا برای استفاده از سیلیکا در این صنایع از بالاترین خلوص این ماده (96 درصد) استفاده می کنند.

منازل:

تقریبا تمام خانه های امروزی حاوی شیشه، سنگ، سرامیک و سایر موادی هستند که با سیلیکا ساخته می شوند. کریستال های بلوری ای که در این مواد مورد استفاده قرار می گیرند ضرری ایجاد نمی نمایند. از جمله کاربرد های دیگر سیلیکون دی اکسید می توان به تهیه و ساخت لوازم آرایشی و بهداشتی مانند خمیر دندان اشاره نمود. این ماده در تهیه ی چسب، رنگ ها، صنایع پلاستیک سازی و… نیز مورد استفاده قرار می گیرد. ژل سیلیکا به عنوان بو گیر نیز کاربرد دارد.

شیشه سازی:

سیلیس با مش 3-5 میلی متر یکی از مواد مهم در تولید انواع مختلف شیشه می باشد. SiO2 است که می تواند خواصی نظیر رنگ، شفاف و یا مات بودن و مقاوت شیشه را تعیین نماید. از این ترکیب در تهیه ی شیشه های نوشیدنی ها و انواع ظروف تزئینی و یا مصرفی خانه استفاده می کنند. نوع ساییده شده و پودری این محصول در تهیه ی فایبر گلاس ها و تقویت مقاومت آن ها استفاده می شود. از کاربرد های دیگر این ماده می توان در تهیه ی شیشه ی لامپ های رشته ای و یا فلئورسانت، مانیتور های تلویزیون و کامپیوتر و… اشاره نمود.

در صنایع شیشه سازی گرید های مختلفی از سیلیکا برای ساخت 7 نوع شیشه ی مختلف وجود دارد که شامل موارد زیر است:

نوع شیشه	گرید
شیشه های نوری و یا شیشه های چشمی	A
شیشه های تزئینی و کریستال ها	B
بوروسیلیکات	C
ظروف نگهداری بی رنگ و یا شفاف	D
شیشه های تخت و صاف	E
ظروف رنگی	F
الیاف شیشه	G

 مواد غذایی:

سیلیکون دی اکسید در بسیاری از محصولات غذایی به عنوان عامل آنتی کیکینگ مورد استفاده قرار می گیرد. دی اکسید سیلیسیم عموما به عنوان یک افزودنی امن شناخته می شود البته برخی آژانس ها خواستار رهنمودهای دقیق تری در مورد کیفیت و ویژگی های محصولات در محصولات غذایی هستند. هرچند استنشاق پودر و گرد سیلیکا می تواند مشکلاتی جدی را برای سلامتی بوجود آورد اما استفاده از آن در محصولات غذایی بی خطر عنوان شده است.

منابع طبیعی:

سیلیکون دی اکسید به صورت طبیعی در سرتاسر زمین وجود دارد، از سنگ ها و صخره ها تا شن های ساحل همگی در ساختار خود این ماده را دارند.

همچنین این ترکیب در بسیاری از گیاهانی که توسط انسان مصرف می شود وجود دارد مانند برخی از غلات مانند جو و برنج قهوه ای، سبزیجاتی مانند چعندر و فلفل دلمه ای و یونجه.

همچنین به صورت طبیعی در بدن انسان وجود دارد اما هنوز عملکرد دقیق و نقش آن مشخص نشده است.

چرا سیلیس در افزودنی های غذایی استفاده می شود؟

در صنایع غذایی از این ماده برای جلوگیری از چسپیدن و کیکی شدن استفاده می کنند. این امر می تواند به ماندگاری بیشتر محصولات غذایی، محافظت در برابر رطوبت و جلوگیری از چسپیدن مواد پودری به یکدیگر منجر شود. سازمان غذا و داروی آمریکا تولید کنندگان را مجاب کرده است تا از حداقل میزان این ماده در محصولات خود استفاده کنند و حداکثر مقدار مجاز آن 2% وزن ماده غذایی است.

برخی افراد معتقدند نانو ذرات این ترکیب می توانند به درون سلول ها راه یافته و مشکلاتی را به وجود آورند. اما مطالعاتی که در این زمینه انجام شدند می گویند که خطری از این لحاظ متوجه انسان نمی شود. اما هنوز هم باید تحقیقات بیشتری در خصوص استفاده طولانی مدت صورت بگیرد.

 لوازم آرایشی بهداشتی:

در خمیر دندان از سیلیس با مش 3-5 میلی متر برای از بین بردن پلاک های دندان ها استفاده می شود. همچنین در لوزام آرایشی برای پخش بهتر ماده مورد نظر بر روی پوست مورد استفاده قرار می گیرد. هنگامی که بر روی موها قرار گیرد با صاف کردن آنها باعث درخشش بیشتر در مقابل نور آفتاب می شود. همچنین باعث برداشته شدن لایه ای از پوست سر می شود که به نوبه خود باعث تحریک جریان خون، پاکسازی پوست سر و در نهایت تقویت رشد مو خواهد شد.

سیلیکون و مشتقات آن مانند سیلیکا به نظر در سنتز کلاژن موثر هستند. کلاژن مهمترین پروتئینی است که در ساختار مو و پوست وجود دارد و برای سلامت هر دو ضروری است.

ریخته گری فلزات:

این ماده در ریخته گری آهن و یا سایر فلزات نقش مهمی دارد. نقطه ی بالای همجوشی سیلیکا موجب می شود تا ریخته گری در تمامی دماها به خوبی انجام شود و آلیاژهای مختلفی تولید شود. همچنین خلوص بالای ترکیب فوق موجب جلوگیری از واکنش با کاتالیزور ها می شود و از خوردگی شیمیایی می کاهد. پس از عملیات ریخته گری نیز قالب های مورد استفاده می توانند از نظر حرارتی و یا مکانیکی بازیافت شوند.

تولید محصولات دیگر:

با کمک این ماده می توان مواد مختلفی از صابون و رنگ تا مواد غذایی تولید نمود. برای استفاده از این ماده در این محصولات SiO2 را حرارت می دهند تا به Si تبدیل شود و به عنوان پیش ماده در تولید مواد شیمیایی دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. نوع شن و ماسه ی این ماده به صورت صنعتی برای تولید مواد شیمیایی ای نظیر سیلیکات سدیم، سیتریک تترا کلرید و ژل سیلیکون استفاده می شود. این محصولات شیمیایی در محصولاتی مانند پاک کننده ها ی خانگی و صنعتی، تولید فیبر نوری و حذف ناخالصی ها از نوشیدنی ها و روغن های پخت و پز استفاده می شوند.

تهیه ی رنگ:

تولید کنندگان رنگ برای بهبود روشنایی و بازتاب رنگ در فرمولاسیون آن سیلیس اضافه می نمایند. در رنگ های صنعتی پر کننده های Silica سبب حفظ ضخامت، دوام و مقاومت در برابر آلودگی ها می شوند و خواصی مانند ترک خوردگی، کپک و هوا زدگی را بهبود می بخشند.

 در پوشش های ضد آب که معمولا در کشتی ها و  زیر دریایی ها مورد استفاده قرار می گیرد این ماده به عنوان پوشش موجب جلوگیری از خوردگی و افزایش مقاومت رنگ ها می شود.

تصفیه آب:

در صنعت و در فیلتراسیون آب آشامیدنی با کمک سیلیس با مش 3-5 میلی متر به تصفیه ی آب آشامیدنی می پردازند. شکل دانه های یکنواخت و توزیع اندازه ی دانه بر عملیات فیلتراسیون موثر است و سبب حذف آلاینده ها از آب آشامیدنی و آب فاضلاب می گردد. Silica ماده ای بی اثر به شمار می رود و در مجاورت با اسید ها، حلال ها آلاینده ها و… واکنشی نشان نمی دهد و همین امر موجب برتری این ماده در فیلتراسیون شنی می شود.

سرامیک:

این ماده در ایجاد لعاب نقش مهمی دارد و در محصولات مهمی همچون سرامیک، ظروف تزئینی ، کاشی های کف و دیوار و… مورد استفاده قرار می گیرد.

مضرات سیلیس:

بلور های سیلیکا به طور معمول ضرری ندارند . این بدین معنا است که این ماده با مواد شیمیایی واکنش نمی دهد و نمی تواند برای سلامتی مضر واقع شود. با این حال هنگامی که سنگ های حاوی این ترکیب، برش داده می شوند و یا خرد می گردند ذرات گرد و غباری تولید می کنند که به عنوان RCS شناخته می شوند. اگر مقدار زیادی از این گرد و غبار RCS در طی سال های متوالی استنشاق شود می تواند خطرات بالقوه ای نظر بیماری سیلیکوزیس و یا در موارد پیشرفته ی آن سرطان ریه را پدید آورد. بنابراین در محیط های کار با سیلیکون دی اکسید باید حتما نکات ایمنی کار با این محصول مورد توجه قرار بگیرد.

اتحادیه ی اروپا میزان وجود این ترکیب در فرایند های صنعتی کار با آن را به مقدار مجاز  100 μg/m3 محدود کرده است. این میزان اغلب در پروسه های صنعتی و در فاصله ی 1 تا 10 متری کار با این محصول وجود دارد. در فواصل بیشتر RCS پراکنده می شود و به سرعت کاهش می یابد.